Instruksjonar

Eg har vore i skogen og ved stranda med ungane i dag. I skogen finn dei seg alltid ein eller annan svær stein og skrålar lukkeleg «Eventyrstein! Eventyrstein!». Då er det berre å belage seg på å finne på eventyr, men dei er eit raust publikum og tåler gjentakingar også.
Mens eg hjalp den minste opp på steinen i dag, kom det frå seksåringen:
«- Du mamma, du er veldig flink å finne på eventyr. Men du er ikkje så veldig flink å finne på songar.»

No har det seg slik at eg utelukkande finn på songar på bestilling. Eg er kanskje midt inne i Når jeg legger meg til hvile tretten engle om meg står, og blir avbrote av bestillingar. «Eg vil heller høyre ein song om ein kalv og lørdagsgodt og ein liten, liten fisk!» seier treåringen. «Vent litt,» seier eg tjenestevillig. «Og ei havfrue og ein barba-ubåt og to blekksprutar,» tilføyer seksåringen. Og så syng eg. Med lange liturgiske vers om kalvar i ubåtar som et lørdagsgodt. Undervegs er det gjerne ytterlegare spesifikasjonar og endringar. Ungane mine kjem nok til å ende i Statoil.

Og så dette: Ikkje så veldig flink å finne på songar.

Neste gong får dei beskjed om at songen er ganske gratis og ingen tvingar dei.

Brage-Avil

	Hvilken norrøn gud er du?
	Mitt resultat: Brage Guden for diktning og skaldekunst. Han er også kjøkkenmester i Valhall
	Ta denne quizen på Start.no

Nok eingong, få overraskingar. 😉

Brunevarer og kvitevarer

Venninne i telefonen: Det var i grunnen først då eg var 22 at eg forsto kva kvitevarer var. Eg trudde det var laken og håndklede og slikt. Så då utleigar spurte om eg hadde kvitevarer svara eg sjølvsikkert «åh ja, massevis». Då eg flytta inn lærte eg jo noko nytt.
Avil: Haha, ja, kvitevarer må ein jo ha, og brunevarer. Til kjøkenet.
Venninne: Huh?
Avil: Ja, kvitevarer er jo vaskemaskin og tørketrommel, brunevarer er komfyr og kjøleskåp.
Venninne: Kjære deg då, eg trudde eg var dum.