I dag er det nøyaktig ein månad til bokslepp. Eg jobbar på BUP om dagane, er sliten og blåst i skallen på kveldane, og veit at andreboka (den vanskelege? kvifor vanskelege? no kan eg meir, veit meir, treng ikkje drite meg ut med å skrive planlaust i månadsvis?) bør vere litt meir enn noverande filinnhald ved lansering, hjernen virkar ikkje heilt på kveldstid, eg bloggar ikkje eingong.
Eg har lese ei bok og brukte to dagar på å gruble på noko eg ville seie om den. Dette kan eg sende til Morgenbladet, tenkte eg. Så gjekk det ein dag til. Dette må eg blogge om, tenkte eg så. Men ingenting. Ikkje så mykje som ein sms til forfattaren, liksom.
Kva skjer med hjernen min? Er den tilbake på jobbmodus, småbarnsmammamodus, handle-middag-leksehjelp-lesestund-tannpuss-sang-nettsurfemedfjernsynpå-vipsiseng-modus? Vil eg ha det slik? Kva kan eg gjere for å endre det?
Så mange spørsmål, så avgrensa kognitive evner.
Vårlys 