Dei mest engasjerande blogginnlegga i bloggverda handlar om blogging. Ikkje fordi me ikkje bryr oss om verdsfreden og miljøet og nobelprisar og rasisme, men fordi metablogging handlar om oss.
Dei mest intense samtalane me har handlar om oss.
Om korleis me eigentleg har det, om våre næraste, om kjærleik og lengt, om frustrasjonar og kvaler, om skam og angst og kvardag.
Det er ingen hemmeleg Knausgårdkode.
Alle eg snakkar med for tida, les Knausgård. Men når dei snakkar om Min Kamp, snakkar dei om seg sjølve. Karl-Ove Knausgård skriv om seg sjølv med ein detaljrikdom som gjer at alle kjenner seg att. Dei les om seg sjølve, og ingenting er meir engasjerande.
Vårlys 