Stikkord
I går kom eg i skade for å kjøpe eit dameblad. Tara julenummer, for der var det ein haug med oppskrifter på danske julekaker som såg veeeeldig gode ut.
Og så skulle eg ha damer på besøk, og då er kaker frå dameblad sikkert det beste.
Eg bakte dansk krydderkake, med dei Beste Ingrediensane eg kunne få for pengar. Mellom anna nokre luksuriøse rosiner.
Det viste seg, då damene skulle ete kaka, at rosinene var fulle av druesteinar. 
Alt skal vere så jævla øko, om det skal vere bra, liksom. Stein i rosinene. For eit tilbakeslag. Eg har merka meg enormt mykje steinar i klementinene i år også. Kanskje dei er i ferd med å snikattinnføre mandariner. Kan hende er dei begynt å selje økologiske varer utan å merke dei, berre for å lure oss til å betale ekstra for å få jord på gulrøtene.
Eg har så store i-landsproblemer atte jelp.
Ja, eg har forresten sletta meg frå facebook, sikkert berre midlertidig, sidan eg er ei svak sjel. Men det kjentes godt, etter å ha blitt hetsa for å vere zionist og skulda for å vere for drap på palestinske born, etter å ha forsøkt å uttrykke meg nyansert.
Og NaNoWriMo gjekk som vanleg åt skogen, sidan eg prokrastinerte meg gjennom det meste av november. Ikkje klarte eg å anlegge bart heller, men det visste eg jo på førehand.
Kjøkenet er berre sånn halvvegs oppussa, og slikt kan eg gå i i-landskrise over, sidan eg no har tenkt å vie kroppen min til julebakst ein månad til endes.
Det einaste gode eg har å seie om verda er at det er blitt skikkeleg billeg å kjøpe DVD-ar. Som betyr at mens alle andre sit og nettflixar og nedlastar seg til havregraut og tigersmør, skal eg og jentungen sjå alle dei beste romantiske komediane (mens me et mandariner og spytter stein).
No kom eg plutseleg på at det kanskje vil kjennes stussleg å ha bursdag utan å vere på facebook, sidan ingen andre enn den næraste familien vil gratulere meg med dagen. På den andre sida har eg lagt på meg endå to kg, og er inne i ein fase der eg trener og går tur og føler meg feit og gammal, så ein bursdag i all stille er kanskje det beste, så eg ikkje blir ramma av livslede.
Nevnte eg at eg er blitt medlem av den norske forfattarforeininga? Men at eg ikkje kunne reise på introduksjonsmøte for nye medlemmar, fordi eg skulle på julebord med ektefellens jobb? Og dermed ikkje var i Oslo den helga, og derfor heller ikkje kunne komme på møte i den første gutteklubben eg er blitt invitert inn i?
Eg tar i mot klemmar og hjarter i kommentarfeltet. Dersom eg ikkje får nokon, må eg nok slette bloggen også. Noko som sikkert vil vere bra for meg. Eg har trass alt viktigare ting å foreta meg, som å plukke stein ut av rosinene.
